ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΣΑΝΓΚΡΙΑ: ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

«Γίνεται να έρθουμε στο κτήμα;». Αυτή είναι μια φράση που ακούω πολύ συχνά από φίλους, χειμώνα-καλοκαίρι. Προφανώς το να καθίσεις κάτω από την κληματαριά και τα ελιόδεντρα είναι πολύ πιο γοητευτικό από το να κλειστείς στους τέσσερις τοίχους – και το καταλαβαίνω. Τώρα ειδικά που πήραμε και σόμπες εξωτερικού χώρου, οι μαζώξεις στην ψύχρα του φθινοπωρινού σούρουπου, μοιάζουν εξαιρετικά ελκυστικές, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το ανελέητα ζεστό καλοκαίρι που προηγήθηκε.

Με τα χρόνια, έχω φροντίσει να υπάρχουν διάφορα ποτά στο κτηματάκι, από μαρτίνι και τζιν, μέχρι λικέρ και κρασί, με το τελευταίο να έχει τα πρωτεία, αφού είναι συνυφασμένο με την ελληνική κουλτούρα, που θέλει συνήθως τη μάζωξη να συνοδεύεται από φαγοπότι ή, το λιγότερο, μεζέδες. Η τέλεια εναλλακτική, όμως, είναι μια σανγκρία, την οποία κανείς από τους καλεσμένους μου, δεν έχει αρνηθεί να πιεί με ευχαρίστηση. «Α, πολύ ωραία είναι», συμφωνούμε και γεμίζουμε το ποτήρια μας γενναιόδωρα.

Τα καλοκαίρια, οι μπύρες και η παγωμένη σανγκρία έχουν τα πρωτεία, αλλά παίρνοντας έμπνευση από τα φθινοπωρινά καλούδια που σιγά σιγά έρχονται στο προσκήνιο, σκέφτηκα ότι μια σανγκρία, προσαρμοσμένη στις δροσιές των μηνών Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και Νοέμβρη θα είναι πολύ δελεαστική. Μήλο, πορτοκάλι (φρούτα που βέβαια υπάρχουν ούτως ή άλλως σε μια τυπική σανγκρία), κανέλα, αλλά και ροζέ κρασί που με βοήθησε να πετύχω ένα ήπιο μιραράκειο καφεπορτοκαλί στην τελική απόχρωση, ήταν τα κύρια υλικά μου. Η κανάτα γέμισε, μπήκε στο ψυγείο, και δύο ώρες αργότερα, απολαύσαμε.

Φτιάξτε και συνοδεύστε με πλατώ τυριών (καπνιστό, τσένταρ, καρύδια, κριτσίνια, σταφύλια) ή απλά με ένα μπωλ από τα αγαπημένα σας τσιπς. Για περισσότερα, μπορείτε αν θέλετε να με ακολουθήσετε σε Facebook και Instagram όπου μοιράζομαι όσα τρώμε στο μικρό μας κτηματάκι, αλλά και ό,τι άλλο όμορφο συναντώ. Να είσαστε καλά και να χαιρόσαστε με τα μαγειρέματά σας.

Chase the slow,

Υλικά

750 ml ροζέ κρασί (ισοδυναμεί με ένα τυπικό μπουκάλι του εμπορίου)

250 ml χυμός μήλου

1 σφηνάκι μπράντυ

2 ή 3 κ.σ. ζάχαρη κρυσταλλική

1 κόκκινο μήλο

1 πορτοκάλι

1 ξυλάκι κανέλα

Εκτέλεση

Αδειάζουμε το κρασί σε μια μεγάλη κανάτα. Δεν χρειάζεται να δώσουμε υπερβολικά χρήματα για το κρασί που θα βάλουμε στη σανγκρία, αλλά επιλέγουμε κάποια καλή ποιότητα. Ένα μπουκάλι με κόστος γύρω στα 10-15 ευρώ, είναι μια χαρά. Προσθέτουμε τον χυμό μήλου, το μπράντυ και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε για να διαλυθεί και να ομογενοποιηθεί το μίγμα.

Κόβουμε το πορτοκάλι σε φέτες, κρατώντας τη φλούδα, αλλά δεν χρησιμοποιούμε το πάνω και κάτω μέρος, γιατί θα βγάλουν πικράδα. Ομοίως, κρατάμε τη φλούδα στο μήλο και το κόβουμε σε λεπτά φετάκια, πετώντας το κοτσάνι και τα κουκούτσια. Επιλέγουμε κόκκινη ποικιλία και όχι ξινόμηλο. Προσθέτουμε τα φρούτα στην κανάτα μαζί με το ξυλαράκι κανέλας και ανακατεύουμε.

Βάζουμε στο ψυγείο και καταναλώνουμε αφού περάσουν τουλάχιστον δύο ώρες. Ο χρόνος αυτός επιτρέπει στο κρασί να πάρει τα αρώματα και να κρυώσει. Τυπικά, η σανγκρία σερβίρεται με παγάκια, θεωρώ παρ’ όλα αυτά ότι στους φθινοπωρινούς μήνες, αυτό δεν είναι απαραίτητο, αν και πάντα γνώμονας είναι το προσωπικό γούστο. Σε κάθε ποτήρι βάζουμε και φρούτα, τα οποία τρώγονται. Διατηρείται έως και δύο μέρες. Στο πέρασμα των ωρών γίνεται όλο και καλύτερη.