ΙΟΡΔΑΝΙΑ (ΜΕΡΟΣ 3): Στο απεραντο Ουαντι Ραμ και στη μοναδικη Νεκρα Θαλασσα

Στις εσχατιές του ιορδανικού νότου, μια ανάσα από την Σαουδική Αραβία, βρίσκεται η προστατευόμενη από την Unesco έρημος του Ουάντι Ραμ. Ακόμη κι αν η ονομασία αυτή δεν σας λέει κάτι, πιστέψτε με, γνωρίζετε το μέρος. Είναι η γη στην οποία πολέμησε ο Λόρενς της Αραβίας, τόσο στην πραγματικότητα, όσο και στην ομώνυμη ταινία. Είναι ο πλάνητης Άρης, όπου ο Ματ Ντέιμον καλλιεργεί πατάτες, περιμένοντας την σωτήρια αποστολή από την Γη. Και είναι και το σκηνικό της μεγάλης επιτυχίας του Netflix, Dunes.

Οι Ιορδανοί έχουν αξιοποιήσει το Ουάντι Ραμ, ή αλλιώς την Κοιλάδα της Σελήνης, προσφέροντας στους ταξιδιώτες την δυνατότητα να μείνουν σε ξενώνες, που στηρίζονται στην λογική του glamping. Στην αναζήτησή σας θα βρείτε τις μονάδες αυτές ως «τέντες βεδουίνων» σε επιλογές για διαφορετικά βαλάντια και με διαφορετικές παροχές. Εμείς μείναμε στο Rahayeb Hills Camp. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως βρισκόμαστε μέσα σε ένα περιβάλλον όπου επικρατούν ιδιαίτερες συνθήκες. Είμαστε στην έρημο, σε έναν τόπο ζεστό, με αρκετή σκόνη, αλλά και ζώα που εκεί είναι το σπίτι τους. Εμείς είμαστε απλώς οι περαστικοί.

Η διανυκτέρευση σε ένα τέτοιο lodge είναι βέβαια εμπειρία που δεν έχεις την ευκαιρία να ζήσεις πολλές φορές στην ζωή σου. Όταν φτάσαμε εκεί, λίγο πριν το δειλινό, βγήκα για μια βόλτα, προκειμένου να έρθω σε επαφή με αυτές τις πρωτόγνωρες εικόνες. Αφέθηκα στην απεραντοσύνη του κόκκινου τοπίου και στον ζεστό αέρα που σφύριζε. Ήταν μια στιγμή μοναδική, από εκείνες που νιώθεις πως φέρνουν τα μέσα σου σε μια μαγική γείωση με τον τόπο.

Το δείπνο περιελάμβανε, εκτός των άλλων, αρνί και κοτόπουλο που είχαν ψηθεί για ώρες μέσα στην άμμο, αλλά όχι αλκοόλ. Οι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι αυτών των τουριστικών μονάδων είναι κατά κύριο λόγο βεδουίνοι, που ως πιστοί του Ισλάμ, απέχουν από τα οινοπνευματώδη. Η ξεναγός μας, μας αφηγήθηκε μάλιστα, πως όταν ένας από του υπαλλήλους κατά το παρελθόν υπέφερε από έντονο πονόδοντο, αρνήθηκε να λάβει τις πρώτες βοήθειες από μία οδοντίατρο του γκρουπ, προκειμένου να μην τον αγγίξει γυναίκα κατά την περίοδο του Ραμαζανιού.

Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να κάνει όποιος διανυκτερεύσει στο Ουάντι Ραμ, είναι να στρέψει το βλέμμα του προς τον νυχτερινό ουρανό. Εκατομμύρια άστρα, που ποτέ δεν πρόκειται να δει κάποιος από την πόλη ή έστω στην εξοχή, σε αυτό το σκοτεινό περιβάλλον αναδεικνύονται στο απόλυτο μεγαλείο τους, φέρνοντάς σε αναπόφευκτα αντιμέτωπο με συναισθήματα ταπεινότητας.

Το πρωινό φως, αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τα έντονα κοκκινωπά χρώματα της Κοιλάδας του Φεγγαριού. Η βόλτα με τα αγροτικά αυτοκίνητα που οδηγούν οι περιπετειώδεις βεδουίνοι, μας βάζει ακόμα βαθύτερα στα ενδότερα του εξωπραγματικού αυτού τοπίου. Για εμάς, αυτή η απεραντοσύνη μοιάζει περίπλοκη και αχαρτογράφητη. Για τους εξοικειωμένους βεδουϊνους όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Το κάθε βουνό και ο κάθε βράχος έχουν το όνομά τους, άρα οι μετακινήσεις διέπονται από αυτό το πρωτότυπο σύστημα διευθυνσιοδότησης.

Η Άννα μας δείχνει βραχογραφίες των Ναβαταίων που υπάρχουν εκεί, ενώ κάποιοι από την ομάδα ετοιμάζονται για βόλτα με καμήλα. Το όμορφο αυτό ζώο του αραβικού κόσμου, είναι ένα πολυεργαλείο για τις φυλές της ερήμου. Ανθεκτική στις δύσκολες καιρικές συνθήκες, αλλά πολύ συγκεκριμένη στην απόσταση που διανύει καθημερινά και με απίστευτη μνήμη, η καμήλα προσφέρει, αλλά απαιτεί σεβασμό, αλλιώς δεν θα διστάσει να επιτεθεί στον ιδιοκτήτη που την κακομεταχειρίστηκε.

Η έρημος Ουάντι Ραμ είναι κοντά στην Άκαμπα, μια πόλη στην μικρή έξοδο της Ιορδανίας στην Ερυθρά Θάλασσα. Αν κάποιος αγαπά την κοσμοπολίτικη ζωή, με την έννοια που της έχει προσδώσει το σύγχρονο lifestyle, εδώ θα βρει το στοιχείο του. Οι λάτρεις του βυθού, επίσης, θα έχουν την ευκαιρία για καταδύσεις στον φημισμένο βυθό της περιοχής. Ωραία ξενοδοχεία, πολυτελείς προβλήτες, νυχτερινή ζωή αλλά και μεγάλα νοσοκομεία που χτίζει το παλάτι, προκειμένου να ενισχύσει τον ιατρικό τουρισμό, όλα υπάρχουν εδώ. Η απόσταση μάλιστα από το Ισραήλ είναι πάρα πολύ μικρή, αφού νομίζεις πως αν απλώσεις το χέρι σου θα πιάσεις το εβραϊκό Ειλάτ.

Το μοναδικό φαινόμενο της Νεκράς Θάλασσας, υπήρξε ο τελευταίος σταθμός του ταξιδιού μας στην Ιορδανία. Είχαμε στην διάθεσή μας δύο μέρες για να γνωρίσουμε το μέρος, αλλά και να ξεκουραστούμε. Στην διαδρομή μας, διασχίζουμε την βιβλική «Γης Μαδιάμ», και σύντομα ξεδιπλώνεται στα αριστερά μας το μεγαλείο του μέρους αυτού, που στο άκουσμά του και μόνο γίνονται μυστηριακοί συνειρμοί.

Βλέπουμε τις πρώτες όχθες σε χρώματα ψυχρά και απόκοσμους σχηματισμούς. Στην απέναντι όχθη είναι το Ισραήλ, με τα περίφημα βουνά, που έχουν συνδεθεί με μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20^ου αιώνα: τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας. Πρόκειται για Ιουδαϊκά γραπτά, που ανακαλύφθηκαν τυχαία από έναν βεδουίνο που αναζητούσε την χαμένη κατσίκα του και ανήκουν στην εβραϊκή θρησκευτική κοινότητα των Εσσαίων, στην οποία, σύμφωνα με μία θεωρία, έξησε ο Ιησούς μέχρι να γίνει τριάντα ετών.

Λίγο αργότερα, η Άννα μας δείχνει έναν βράχο. Είναι η στήλη άλατος, μια αγαπημένη φράση της καθομιλουμένης, που τώρα μαθαίνουμε πως αποτελεί γέννημα ενός βιβλικού θρύλου. Ο ανιψιός του Αβραάμ, ο Λωτ, εγκατέλειψε άρον άρον τα φλεγόμενα Σόδομα και Γόμορα. Η περίεργη γυναίκα του, όμως, παρακούγοντας τις εντολές του Θεού, στράφηκε προς τα πίσω για να δει την καταστροφή και η τιμωρία της ήταν να πετρώσει επί τόπου και να μετατραπεί σε στήλη άλατος.

Η Νεκρά Θάλασσα, δεν είναι θάλασσα, αλλά μία μεγάλη λίμνη, που τροφοδοτείται από τον Ιορδάνη ποταμό. Η υψηλή συγκέντρωση αλατιού, που είναι εμφανής στις όχθες, προκαλεί το γνωστό φαινόμενο της άνωσης, ενώ οι θεραπευτικές ιδιότητες που έχουν τα άλατα και η λάσπη, οδηγούν αρκετούς Ιορδανούς, και όχι μόνο, να επιλέγουν το μέρος για θεραπευτικούς σκοπούς, με τον ίδιο τρόπο που στην Ελλάδα επιλέγεται η Αιδηψός. Σε κάθε περίπτωση, το αλάτι μπορεί να προκαλέσει πολύ έντονο τσούξιμο στα μάτια και απαιτείται άμεσο ξέβγαλμα με καθαρό νερό. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που παρότι απήλαυσα την άγρια ομορφιά του μέρους, δεν μπορώ να πω πως ισχύει το ίδιο και για την εμπειρία μου με το μπάνιο εκεί.

Στο ταξίδι μου στην Κοιλάδα του Θανάτου, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ, είχα βρεθεί στο χαμηλότερο σημείο του δυτικού ημισφαιρίου. Εδώ όμως, στην Νεκρά Θάλασσα, είμαστε πια στο χαμηλότερο σημείο όλου του πλανήτη μας: 420 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, θα πρέπει μία φορά ετησίως να κάνουμε update στο κείμενο αυτό και να αυξάνουμε κατά ένα μέτρο το παραπάνω νούμερο. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Στάθμη της Νεκράς Θάλασσας μειώνεται κάθε χρόνο, εξαιτίας της κλιματικής κρίσης. Έχουν συζητηθεί από ειδικούς κάποια πλάνα για την διόρθωση αυτού του προβλήματος, αλλά προς το παρόν δεν έχει υπάρξει μετάβαση στην πράξη.

Η Ιορδανία ήταν η πρώτη ταξιδιωτική μου επαφή με την Μέση Ανατολή. Αν και βρίσκεται στο κέντρο μιας περιοχής ταραγμένης, το όμορφο αυτό κράτος παίζει τον ρόλο του εξισορροπιστή, σε ένα σύνολο χωρών που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την Συρία, το Ισραήλ και την Σαουδική Αραβία. Κάθε χρόνο, χιλιάδες πρόσφυγες εισέρχονται στην Ιορδανία και το σύστημα λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε μέχρι στιγμής να τους φιλοξενεί και να τους αφομοιώνει. Κυρίαρχο και καταλυτικό ρόλο στην διακυβέρνηση παίζει το παλάτι. Ακόμα κι αν δεν έχετε υπόψην σας τον βασιλιά Αμπντάλ, είναι βέβαιο πως γνωρίζετε την λαοφιλή βασίλισσα Ράνια. Το βασιλικό ζεύγος έχει θέσει το κοινωνικό κράτος και τις παροχές ως προτεραιότητα, ενώ γίνεται σημαντική προσπάθεια για την τουριστική αξιοποίηση. Σε αυτό, βοηθά ιδιαίτερα το ότι η Ιορδανία είναι μια ασφαλής χώρα, με χαμηλά επίπεδα καταγεγραμμένης εγκληματικότητας.

Μακριά από τις υπερβολές των Αραβικών Εμιράτων από την μία μεριά, η Ιορδανία κρατάει από την άλλη πολλά από τα στερεοτυπικά πρότυπα που έχουμε για τον αραβικό κόσμο. Οι γυναίκες, ακόμα κι αν εργάζονται, απαγορεύεται να μείνουν μόνες, οι ομοφυλόφιλοι αντιμετωπίζονται ιδιαιτέρως εχθρικά, οι άντρες έχουν δικαίωμα να κάνουν έως και τρεις γάμους, ενώ οι μανάδες των αγοριών έχουν κυρίαρχη άποψη για την επιλογή της νύφης. Όπως κάθε ταξίδι, ήταν κι αυτό ένα συγκλονιστικό παράθυρο σε κόσμους και πολιτσμούς πολύ διαφορετικούς από τους δικούς μας. Μια χώρα που φέρει πάνω της τις θρυλικές διαδρομές του Ιησού, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Μωυσή και για τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στο πρώτο μέρος της ιστορίας μου. Που κουβαλάει τις μυστηριακές ιστορίες των καραβανιών που διέσχιζαν την θρυλική Πέτρα, μια πόλη που όμοιά της δεν υπάρχει πουθενά άλλου στον κόσμο και για την οποία μπορείτε να μάθετε στο δεύτερο μέρος. Και που οι άνεμοί της έχουν την σκόνη της κόκκινης Κοιλάδας του Φεγγαριού και το αλάτι της Νεκράς Θάλασσας.

Στο Mediterranean Duchess θα βρείτε και άλλες ταξιδιωτικές μου ιστορίες, καθώς επίσης και εμπειρίες από την ζωή στο μικρό μας κτηματάκι, τα όσα ζούμε και τρώμε εκεί, αλλά και ό,τι άλλο όμορφο συναντώ. Για ακόμη περισσότερα, ακολουθήστε με αν θέλετε σε Facebook και Instagram , όπου οι πληροφορίες που μοιράζομαι είναι πολύ περισσότερες.

Chase the slow,

Το άρθρο δεν είναι sponsored.