ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ ΒΟΥΤΥΡΑΤΟΙ ΜΕ ΚΑΒΟΥΡΔΙΣΜΕΝΑ ΑΜΥΓΔΑΛΑ
Χρόνος εκτέλεσης: 45′
Χρόνος ψησίματος: 30′
Μερίδες: 45 περίπου κομμάτια
Παραμονές Χριστουγέννων του 1970, Θεσσαλικός κάμπος
Η οικογένεια της μαμάς μου ετοιμάζεται για την ετήσια «γουρουνοχαρά». Σε εποχές που το κρέας έμπαινε πολύ πιο σπάνια στην κατσαρόλα, η ώρα που ο παππούς θα έσφαζε του γουρουνάκι που εξέθρεφε επί μήνες, ήταν ένα μεγάλο γεγονός. Η χαρά συνίστατο στο ότι τα Χριστούγεννα ήταν πια λίγες ώρες μακριά και στο ότι το ζωάκι εξασφάλιζε στην οικογένεια μια σειρά από λιχουδιές: τηγανιά, κεφτεδάκια, τσιγαρίδες και κουραμπιέδες.
Το γουρουνάκι αξιοποιούνταν πλήρως και οι παλιοί θα σας πούνε ότι χρησιμοποιούσαν το λίπος του με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς ήταν ως η απαραίτητη λιπαρή ουσία για τους κουραμπιέδες. Μην κάνετε κάποια σύγκριση με το σήμερα, όπου η χρήση αυτή θα προκαλούσε ταραχή σε καρδιολόγους και διατροφολόγους. Είπαμε, το κρέας δεν έμπαινε συχνά στο τραπέζι.
Αν και ασφαλώς στις μέρες μας, χρησιμοποιώ πρόβειο βούτυρο και όχι χοιρινό λίπος, έχω κρατήσει την οικογενειακή συνταγή. Γιατί άλλωστε να θέλεις να αλλάξεις έναν ονειρεμένο βουτυράτο κουραμπιέ με καβουρδισμένα αμύγδαλα; Φτιάχνω κουραμπιέδες, λοιπόν, γιατί είναι ένα αληθινά κορυφαίο γλυκό της παράδοσης αλλά και «για να μυρίσει το σπίτι». Ξέρω πια ότι για να μπεις στο πνεύμα των γιορτών, δεν είναι απαραίτητο να φτιάχνεις σπιτικά γλυκά. Είναι τόσο ωραίο, όμως, το σπίτι σου «να μυρίσει»! Ας είναι από γλυκά που αγόρασες ή που σου χάρισαν. Το φαγητό φέρνει τους ανθρώπους κοντά και ξυπνάει στις καρδιές τον πραγματικό νόημα αυτής της σπουδαίας γιορτής: αγάπη και μοίρασμα.
Αυτή εδώ είναι η οικογενειακή μας συνταγή, για τους κουραμπιέδες. Αν τους φτιάξετε, καλή επιτυχία. Για περισσότερες ιστορίες απλής και καλής ζωής, αλλά και για περισσότερες συνταγές από το κτηματάκι μας, μπορείτε αν θέλετε να με ακολουθήσετε σε Facebook και Instagram .
Να ζείτε καλά και να χαιρόσαστε με τα μαγειρέματά σας.
Chase the slow,
Υλικά
250 γρ. αιγοπρόβειο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
60 γρ. ζάχαρη άχνη
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας ή 3-4 βανιλλίνες
80 γρ. αμύγδαλα
480 γρ. αλεύρι γ.ό.χ.
Για το πασπάλισμα
400 γρ. ζάχαρη άχνη
Εκτέλεση
Ξεκινάμε ξεφλουδίζοντας τα αμύγδαλα. Τα βάζουμε σε ένα μπωλ, ρίχνουμε βραστό νερό, τόσο ώστε να τα σκεπάσει και τα αφήνουμε δέκα λεπτά για να μουλιάσουν. Στη συνέχεια, αφαιρούμε τη φλούδα από κάθε αμύγδαλο με το χέρι. Τα βάζουμε σε ένα ταψάκι και τα ψήνουμε για 10′ στους 200οC. Μόλις κρυώσουν τα κόβουμε στη μέση.
Βάζουμε το βούτυρο σε ένα μπωλ και το ανακατεύουμε με το χέρι ώσπου να γίνει κρεμώδες και ρευστό. Προσθέτουμε την άχνη ζάχαρη και τη βανίλια, να διαλυθούν. Ρίχνουμε τα αμύγδαλα και στη συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι σταδιακά, χρησιμοποιώντας μια κούπα. Μπορούμε να κάνουμε την συνταγή στην κουζινομηχανή ή και στο μίξερ, ακολουθώντας την ίδια σειρά ανάμιξης. Με όποιον από τους δύο τρόπους κι αν δουλέψουμε, σταματάμε μόλις σχηματιστεί μια συμπαγής ζύμη.
Πλάθουμε τους κουραμπιέδες στο σχήμα που επιθυμούμε και τους τοποθετούμε σε ταψί, τον ένα κοντά στον άλλο, μιας και δεν θα φουσκώσουν. Ψήνουμε στους 180οC για περίπου μισή ώρα. Δεν πρέπει να είναι πολύ μαλακοί όταν τους βγάλουμε από τον φούρνο, αλλά ούτε και πολύ σκληροί. Τους αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς.
Ρίχνουμε σε ένα βαθύ μπωλ την άχνη. Βάζουμε κάθε κουραμπιέ ξεχωριστά και τον βυθίζουμε στην ζάχαρη – ή όπως αρέσει στην μαμά μου να λέει, «τον λούζουμε στην άχνη». Βάζουμε σε πιατέλα και πασπαλίζουμε με επιπλέον άχνη για να έχουν ωραίο σχήμα. Διατηρούνται για εβδομάδες, ακόμα και εκτός κλειστού δοχείου.