ΛΕΜΟΝΤΣΕΛΟ: ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙ

Εκείνο το πρωινό ξύπνησα στις 10. Στις 10! Αυτό ήταν κάτι που είχε να συμβεί από τα φοιτητικά μου χρόνια, τότε που έπαιρνα τα πάρτι με τη σειρά και προσπαθούσα να αναπληρώσω λίγο ύπνο τα πρωινά που οι παραδόσεις των μαθημάτων δεν ήταν υποχρεωτικές. Τέντωσα λίγο την πλάτη μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Η μέρα ήταν βροχερή και μουντή. Δεν θύμιζε σε τίποτα άνοιξη. Έλεγξα το email μου και είδα πως δεν υπήρχε κάτι επείγον. Πηγαίνοντας προς την καφετιέρα, σκέφτηκα πως μόλις η βροχή καταλάγιαζε λιγάκι, θα έβγαινα για να πάρω ένα μπουκάλι τσίπουρο. Μην πάει ο νους σας στο κακό. Απλώς, επειδή οι φορτωμένες λεμονιές γειτόνων και φίλων αναστέναζαν από τους καρπούς, στην πόρτα μας είχαν καταφτάσει σακούλες με κατακίτρινα, χοντρόφλουδα λεμόνια, πεσκέσι από τον κ. Βασίλη και την κ. Ευαγγελία.

Το ρητό, βέβαια, μπορεί να λέει πως αν η ζωή σου δίνει λεμόνια, κάνεις λεμονάδα, αλλά εγώ, θα έκανα λεμοντσέλο. Θα κρατούσα τα φρέσκα αρώματα των λεμονιών μέσα σε ένα μπουκάλι, που θα μου εξασφάλιζε υπέροχα, δροσερά κεράσματα στο κτηματάκι, για το καλοκαίρι που, παρά τα φαινόμενα, ήταν προ των πυλών.

Αγαπάω πολύ αυτό το λικέρ και το προτιμώ απολύτως παγωμένο. Είναι χωνευτικό, γι’ αυτό και θα το δείτε να προσφέρεται σε πολλά εστιατόρια στο τέλος. Να όμως και μία άλλη ιδέα: Το λεμοντσέλο, όμως και κάθε γλυκό ποτό, ταιριάζει πολύ πάνω από παγωτά. Το πιο εύκολο και – ταυτόχρονα – καλαίσθητο επιδόρπιο που μπορείτε να προσφέρετε όταν βαριέστε να φτιάξετε άλλο γλυκό, είναι παγωτό βανίλια με λεμοντσέλο, σε ψηλό ποτήρι. Το μπισκοτάκι είναι προαιρετικό, αλλά πάντα καλοδεχούμενο. Επίσης, σε καλέσματα συνδυάζω το λεμοντσέλο με επιδόρπια που έχουν λευκές κρέμες και βανίλια. Ο καλός καιρός και η ιταλική μουσική στο background είναι προαιρετικά, αλλά καλοδεχούμενα για να εντρυφήσετε στην ραστώνη της μεσογειακής ζωής.

Για περισσότερα, μπορείτε αν θέλετε να με ακολουθήσετε σε Facebook και Instagram όπου μοιράζομαι συνταγές και στιγμές από την ζωή στο μικρό μας κτήμα, αλλά και ό,τι άλλο όμορφο συναντώ. Να είσαστε καλά και να χαιρόσαστε με τα μαγειρέματά σας.

Chase the slow,

Υλικά

750 ml τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο ή βότκα

7 λεμόνια ακέρωτα

700 γρ ζάχαρη

750 ml νερό

Εκτέλεση

Θα χρειαστούν περίπου 15 μέρες για να απολαύσετε το λεμοντσέλο σας, αλλά ο ουσιαστικός χρόνος που απαιτείται να αφιερώσετε για να το φτιάξετε, αγγίζει μετά βίας την μισή ώρα.

Βγάζουμε, με ένα κοφτερό μαχαίρι ή με έναν αποφλοιωτή τις φλούδες, προσέχοντας να μην κόψουμε πολύ από το λευκό μέρος του καρπού, διότι πικρίζει. Τις βάζουμε μέσα σε ένα βάζο και προσθέτουμε το αλκοόλ. Χρειαζόμαστε ένα μπωλ με καπάκι που κλείνει καλά, ώστε να προφυλαχτεί η ένταση του ποτού και να μην εξατμιστεί η αλκοόλη. Βάζουμε στο ψυγείο (ή σκεπασμένο με ένα πανί, σε δροσερό και σκοτεινό μέρος) και το αφήνουμε τουλάχιστον για πέντε ημέρες (και έως ένα μήνα). Πολύ σύντομα, το μίγμα θα αρχίσει να παίρνει ένα όμορφο κίτρινο χρώμα, χαρακτηριστικό του λεμοντσέλο.

Μόλις συμπληρωθούν οι μέρες, φτιάχνουμε το σιρόπι. Βάζουμε το νερό με την ζάχαρη σε μια κατσαρόλα και τα αφήνουμε να βράσουν μονάχα για λίγα λεπτά, ώστε να έχουμε ένα σιρόπι αραιό και όχι «δεμένο». Περιμένουμε να κρυώσει.

Στραγγίζουμε το αλκοόλ από τις λεμονόφλουδες και το ανακατεύουμε με το σιρόπι. Βάζουμε το λεμοντσέλο σε μπουκάλια και διατηρούμε στο ψυγείο.

Έχω δοκιμάσει το ποτό αμέσως μετά από την παραπάνω ανάμιξη και είναι μια χαρά. Το αποκορύφωμα της γεύσης του, όμως, έρχεται αφού το αφήσουμε να σταθεί για μία εβδομάδα ακόμα. Είναι υπέροχο σκέτο ή και σε ένα πολύ απλό κοκτέιλ, αν ανακατέψουμε ένα σφηνάκι λεμοντσέλο με ανθρακούχο νερό και το ρίξουμε σε ποτήρι με αρκετό πάγο και μια φέτα λεμονιού.